UÇUŞACAK MI KÜLLERİM
Ne güzel de tütsümün dumanı Beethoven atlarken tek tek tuşların üzerinden Gökyüzü ağlıyor ve misilleme çalıyor Küller uçuşurken masamın örtüsünden Çayim kaynıyor ve iç beni diyor Yalnızlığın sarhoşlugunu içiyorum Köylünün çay bardağı kadehinden Ve ışık düşüyor bu tabloya Buddha gibi aydınlanıyor içim Mevlana gibi kapkara bir gece oluyorum Ne olacak peki uçusacak mı küllerim Ateş olup yakacak mı?