CİHAT ÖZKAN

  Anlamsız hayatlar görüyorum sokaklarda Yaşamları üzerine yargı dağıtacak yetkim de yok hani Ama birçoğunun kendi yargıları olmadığından da eminim nedense Akışa kapılmış giden rastlantısal nedensellikler Önüne koyulan amaçları yaşayan ruhlar Ruhuna hapishane olmuş bedenler sokaklarda Sonra kendime bakıyorum kalabalıkta Yalnızlığımın tadını çıkarıyorum Ya ne kadar yalnız olduğunu anlayamayan kalabalık Hayallerle yaşıyor karanlık bir bataklıkta Güneşin bile aydınlatamadığı karanlık ormanlar gibi Ama nedense gür ağaçlar yerine Gür ağaçları bile karanlığa hapseden Birbirine dikenleri batan çalılar gibi Her yeri sarılmış yapraklarla örtülmüş dikenler Pusuda bekleyen düşmanlar sanki Bir de ormanın sınırlarını aşıp, Mehtaba daldığını zannedenler var Kaybetmişler tüm etkinliğini, Bir şey uğruna, hep bir şeyler uğruna yaşıyorlar Sanıyorlar ki kavuşacakları hakikatleri Ütopya ile distopya arasına sıkışıp kalmış bir tür Yaşayamıyor, kaçamıyor, yakı...

  Gök şahit oluyordu İnci güzelliğiyle kutsanan kadına Devamı; Cihat Özkan'ın "Lucifer: Felsefenin Senfonisi" adlı kitabında bulunmaktadır.   Şair: Cihat ÖZKAN

  Bakışlarını yakalıyorum insanların Ruhlarını görüyorum merceklerinden öteye geçip Cümlelerini yakalıyorum ansızın Gevşek sözcükler, içi boş bir ego, karakter sıfır Hele kimisi var sanırsın iyilik perisi, ahlak bekçisi Bir bakıyorsun oynuyor da rolünü iyi Adımlarını yakalıyorum üşenmeden Bazılarının kırılgan, bazılarının o çok mağrur duruşlarını seyrediyorum Fark ettim ki bir oyundayım Sahnedeki karakterlerden ibaret insanlar İnsanların nasıl oynadıklarını görüyorum Kaçmaya çalışsam da kaçamıyorum Bir setin içerisine sıkışıp kalmış gibi Kendi duygularıyla yapmacık rolleri arasında Sıkışan karakterlerin yanında nedir ki benim yamuk bakışım Bilmiyorum. Gözlerimi kaçırıyorum, bakışlarımı nereye cevirsem Yeni bir oyuncu ve hayattan hakikatler serisi Bir bakıyorum görmek istemesem de Sahte yüzler sahte gülüşler Ağlamanın bile sahteliğine sarılmış Esrarengiz yüzler İşte bu yüzden yalnızlığımı seviyorum Kalabalık karşısında tek insani oluşum...

  İlk kez gördüğümde gözlerimi kamaştıran tenini Alamadım bakışlarımı senden, seni bana getiren Yollarımdı zaman ve mekân beni sana götüren Ön ayak sesleriydi bunlar yıpratıcı zamanın aşkım Belki ikimizin de sonunu getirecek; ya da sade beni öldürecek Söyleyemem yine de böyle bir şey, değil mi ki sonu bilinmeyen Bilsem ki sevda çiçek açacak ömrümüzde Düşünmeden ilan ederdim, yoluna sererdim tüm varlığımı Dünya umurumda olmazdı, aforoz etseler hastalıklı ahlaklarından, Kesseler de başımı, ayırsalar bedenimden Ben yine seni severdim, yine seni severdim Gözyaşlarımın hiç dinmeyeceğini tahmin edebilsem de kalbim seni sevdi seni sevdi çoktandır (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... Şair: Cihat Özkan

  [1] I was in a harbour abandoned to the night. Now, I'm under the same roof again. I'm fulfilling my aloneness' longing. The snake bit its tail. Russell hung around my neck. While my soul runs from steppe to steppe Koan fell on me. My mind ejaculates in full From night, it leapt upon me. Sounds of lorries, like I've got a head full Compared to the roar of the crowd, A harmony, an accompaniment, from thought to thought The mind comes back to itself by strumming While it goes from itself, past the line Here and now, it is accompanying me. I kept quiet so that my silence could speak. Kept quiet in this abandoned harbour at night. That way, I could be full of aloneness. Every time I'm full, though, I'm always hungry.   Poet: Cihat ÖZKAN Translation: Cihat ÖZKAN [1] This poem is the continuation of my poem 'In An Abandoned Harbour At Night ( Geceye Metruk Bir Limanda )' in my poetry book 'Living a ...

  Geceye metruk bir limandaydım Şimdi yine aynı çatının altında Yalnızlıkla hasret gidermekteyim Yılan kuyruğunu ısırdı Russell boynuma asıldı (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...   Şair: Cihat ÖZKAN Not: Şahane Bir Şey Yamak adlı şiir kitabımda yayımlanan Geceye Metruk Bir Limanda şiirinin devamı niteliğindedir.

  'Irmaklarından şaraplar akacak' diyorsun Cennet-i alâ meyhane midir? 'Her mümin'e iki huri' diyorsun Cennet-i alâ kerhane midir?   Tanrı bize cennette vaat ettiği şarabı Niçin haram etsin bu dünyada, akla sığar mı? Bir sarhoş arap, devesini vurmuş hamza'nın Peygamber de yasak etmiş arap'a şarabı   Beni özene bezene yaratan kim? sen Ne yapacağımı da yazmışsın önceden Demek günah işleten de sensin bana O zaman nedir o cennet cehennem?   Kim senin 'yasa'nı çiğnemedi ki söyle? Günahsız bir ömrün ne tadı kalır söyle. Yaptığım kötülüğü kötülükle ödetirsen eğer Seninle benim aramda ne fark kalır ki söyle   Tanrı bizi çamurdan yarattığında Biliyordu bu dünyada ne işimiz olacak İşlediğim günahlar hep onun emriyledir O halde cehennemde beni niçin yakacak?   İsyan edip karşında duracağım, neredesin? Karanlığı, ışığa yoracağım, neredesin? İbadete karşılık cenneti alacaksam 'Bağış mı ticaret mi' di...

  Merdüm olmak bir merdüm ile Aptalı oynamamı gerektiriyor bazen Fodulun teki kendini çok şey sanıyorsa bir de Daha bir seviyorum onu Oynuyorken karşımda mütemeddih oyununu Salağa yatan ben ve daha çok eğlenen ben (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... Şair: Cihat ÖZKAN

Biliyorum biliyorsun büdae'i - buhteri Seni nasıl sevdiğimi Ama seni nasıl sevdiğimi bilmiyorsun Gözlerine nasıl vurulduğumu Seni gördüğüm o ilk andan itibaren Gözlerini seyrettiğimi bilmiyorsun (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... Şair/ Yazar: Cihat ÖZKAN Tablo: Cupid and Psyche, by Giuseppe Cammarano, 1821, via The Art Institute of Chicago; The Marriage of Cupid and Psyche, by Andrea Shiavonne, 1540, via The Metropolitan Museum, New York.  

Nedir ki insan Kim sökebilir gizler perdesini Kim görebilir cevherini Sonsuz potansiyel mi dersiniz ona Yoksa tüm potansiyellerin (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... Şair/ Yazar: Cihat ÖZKAN Tablo/ Eser: Leonardo da Vinci (Paintings, Drawings, Quotes, Biography) Kaynak:  Bu şiir Numara Doksan adlı şiir ve sanat dergisinin onuncu sayısında yayınlanmıştır.

  Neye inanırsan inan Seni gerçeğe zorlayamam Hakikat yoluna sokamam Gittiğin yanlışta da seninle olamam   (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... Şair: Cihat ÖZKAN Resim: https://www.rightclicksave.com/article/clownvamp-and-the-art-of-nft-storytelling [1] Bir kişinin kendi çıkarsal dünyası ile uymadığı için bir başka insana karşı kötü duygular beslemesi durumunda kötü duygular besleyen bu insan için kullanılan bir kelime olarak şiir ve edebi dil açısından oluşturulmuş bir kelimedir. Kişinin kendi çıkarsal dünyası denilince ise bir kişinin hem maddi hem de manevi (inançsal, kültürel, dürtüsellik üzerine kurulu yaşam biçimi) anlaşılmalıdır.

  Bir kum tanesi Yalnız, milyonlarcası arasında Yalnızlık düşmüş yalnızlığa Yalnızlar arasında Milyonlarca kum tanesi (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...

O ki uyuya dalmaya dururken düşündüğüm O ki kitabımı okurken hayaline daldığım O ki ayaktayken canım O ki uyurken rüyalarım O ki ben O ki ben o’yum Ben o  gülümseme yi hiçbir şeye değişmem… (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...

* You lose, you lose You win, you lose You gain what no one can reach Summit is what can’t be got Just you go shares with yourself You win, you lose (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... * Kaybedersin, kaybedersin Kazanırsın, kaybedersin Kimsenin ulaşamadığını kazanırsın Erişilemeyen zirveyi Sadece kendinle paylaşırsın Kazanırsın ve kaybedersin (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...  

Sometimes I beg myself Please! Set me free Sometimes,  I attack myself too Seeing  it wants to incarcerate me When I realize  that is not who I am I shatter myself, I shatter I throw my thoughts out I rebel myself It  has been  many times I plucked my artificial flowers Now, I’m chopping my chains anew I put my hands under  its head I'm grabbing whom isn't me It is a moment which  unites me with  peace Impacts of hammer *  shivers it and makes me myself… POET: Cihat ÖZKAN Yalvarıyorum bazen kendime Lütfen özgür bırak beni diye (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...

  SOLO, FEAT., KORO Çok mu erken bizim için ya da senin için? Hepimiz için belirli bir belirsizlik mi söz konusu? Yoksa belirsiz bir belirliliğin içinde öylece yuvarlanıp gidiyor muyuz? Dayanmalı mıyız bu gidişe, akışına mı bırakmalıyız zamanı? Yoksa yerleşke mi kurmalı olmalıyız zamanın ve mekânın sınırlarını çizdiği beldede?  (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... FEAT. “Kaçmaktayız ışıklarımızdan, anlamsız bakışlardan, kendimizi yakmaktayız, [dünyayı karşımıza aldığımızda ona] sen beni boş ver hadi ruhumu anla[diyebilmeliyiz], [çünkü gitgide] kaybolmaktayız bu diyarda.” [1]  Birçok kez çaremizi görmedik ya da yaralarımıza merhem olarak birçok şeyi kabullenmedik mi? Peki bu yolun, bu belirsizliğin bir çıkışı bir umut ışığı var mı?  (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)... KORO, SOLO Neydi tüm bu yaygaranın nedeni? Neydi bağırıp çağıran bütün bu sessizlik? Sustukça şarkısının sözleri haykıran bu beste neyin nesi...

Anın anı her kovalayışı Kayboluyor sanki her biri içerisinde bir diğeri Yok oluyor sanki tüm doğru Tam dokunacakken geride kalıyordu gerçeğin adı Kim bilir belki de ileride   (Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...   Şair: Cihat ÖZKAN Resim: Paulo ZERBATO