AŞKIN SAADETİ
İlk kez gördüğümde gözlerimi kamaştıran tenini
Alamadım bakışlarımı senden, seni bana getiren
Yollarımdı zaman ve mekân beni sana götüren
Ön ayak sesleriydi bunlar yıpratıcı zamanın aşkım
Belki ikimizin de sonunu getirecek; ya da sade beni
öldürecek
Söyleyemem yine de böyle bir şey, değil mi ki sonu
bilinmeyen
Bilsem ki sevda çiçek açacak ömrümüzde
Düşünmeden ilan ederdim, yoluna sererdim tüm varlığımı
Dünya umurumda olmazdı, aforoz etseler hastalıklı
ahlaklarından,
Kesseler de başımı, ayırsalar bedenimden
Ben yine seni severdim, yine seni severdim
Gözyaşlarımın hiç dinmeyeceğini tahmin edebilsem de
kalbim seni sevdi seni sevdi çoktandır
(Devamı "Şahane Bir Şey Yaşamak" adlı şiir kitabımda olacaktır)...
Birisini böyle sevmek mümkün mü gerçekten? Karşılığını alıp almayacağını bilemeden, ama karşılığı olmasa bile, hatta senden nefret etme ihtimali bile olsa o kişiyi sevmek. Uzaktan, o kişiyi rahatsız etmekten bile korkarak. Büyüleyici açıkçası. Dürüst olmak gerekirse o kişinin yerinde olmak isterdim. Kimse gerçekten şanslı. Hayatında onu böyle seven kimse olmamıştır eminim.
YanıtlaSilBuna cevap veremeyeceğim 😅 Nasıl cevap vereceğimi de bilmiyorum.
Sil