ANLAMSIZ HAYATLAR

 


Anlamsız hayatlar görüyorum sokaklarda

Yaşamları üzerine yargı dağıtacak yetkim de yok hani

Ama birçoğunun kendi yargıları olmadığından da eminim nedense

Akışa kapılmış giden rastlantısal nedensellikler

Önüne koyulan amaçları yaşayan ruhlar

Ruhuna hapishane olmuş bedenler sokaklarda

Sonra kendime bakıyorum kalabalıkta

Yalnızlığımın tadını çıkarıyorum

Ya ne kadar yalnız olduğunu anlayamayan kalabalık

Hayallerle yaşıyor karanlık bir bataklıkta

Güneşin bile aydınlatamadığı karanlık ormanlar gibi

Ama nedense gür ağaçlar yerine

Gür ağaçları bile karanlığa hapseden

Birbirine dikenleri batan çalılar gibi

Her yeri sarılmış yapraklarla örtülmüş dikenler

Pusuda bekleyen düşmanlar sanki

Bir de ormanın sınırlarını aşıp,

Mehtaba daldığını zannedenler var

Kaybetmişler tüm etkinliğini,

Bir şey uğruna, hep bir şeyler uğruna yaşıyorlar

Sanıyorlar ki kavuşacakları hakikatleri

Ütopya ile distopya arasına sıkışıp kalmış bir tür

Yaşayamıyor, kaçamıyor, yakınlaşamıyor ve mesafe alamıyor da

Anlamsız hayatlar görüyorum sokaklarda

Ya anlamı çoktan bulan sahtekârlar

Ya anlamsızlığa eğilmiş kafalar

Nerede arasa gözlerim cesur haykırışlar

Bulamadı, bulamıyor, yine de arıyorlar

 

Şair: Cihat ÖZKAN

Yorumlar

Popüler Yayınlar

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

"ŞAHANE BİR ŞEY YAŞAMAK"

KÖPEK KATLİAMI BİR ÇÖZÜM MÜDÜR?