CİHAT ÖZKAN

Ey kendini iptal eden akıl Nasıl olur da asıl korkulacak olanı Göremezsin! Her şey gözünün önünde olup bitiyor da Nasıl gerçeği göremezsin! Ne kadar da senden ile sen olmayanlar Ne kadar put değil desen de Taptığın her şey putsal şakalar Yalnızlığa gelemiyor musun yoksa Tanrının çarkına çomak sokmaya Varlığa  Cesaretin yok mu? Duruyorsun hala akılların ardında Varoluşa gelemiyorsun bir türlü Asırlar dinlemedi Buddha’yı Çağlar sonrasından Zerdüşt onu Ormanında duyup, tezahüre kavuştursa da Şimdi yeniden haykırıyor hakikati 21.yy’da! Dinle ve kulağına hâkim ol Ne diyor ne buyuruyor kâhin ormanında ! Başkaldır diyor Başkaldır tüm otoriteye Tüm putlaşan otoritelerine Sevgi mi tahakküm eden Oysa nefret etmeyi de bilmelisin Nefret mi seni hapseden Duvarlarını sevgiyle eritmelisin Ancak şudur tek çaren Başkaldırmalısın Başkaldırmalısın ki kendin olasın Zamanın zamansızlığından Tin’e varasın Tin de sana v...

Birazcık geç uyandım bugün Uyku tutmadı epeyce Yanımda huzur vardı Huzuru kaybetmemek için Uyumadım, bekleyedurdum Saat biri vuruyordu Ve Hayallerim artık uyumalısın diyordu Uyudum ki, aniden uyandım Yeni uyandım Korktum rüyamı gördüm diye Hemen telefon rehberime baktım Işte oradaydın Hayatımın ne anlama geldiğini açıklayan mesajların Işte tam da buradaydın Şimdi tekrardan bakıyorum resmine Her satırda gözlerinle geliyorum kendime Biraz titriyor ellerim resmine bakarken Bu nasıl bir heyecan Sen o fotoğraftaydın Işte sen buradaydın Tam benim <3 in yerinde Sen atıyordun sol tarafımda Ve anladım ki rüya değil Vaadedilen cennet bana gelmişti Seninle mutluydum Her seni düşündüğüm de bile Anlıyor musun hala çok mutluyum Ve senin düşücen bile Cenneti getiriyor ayaklarımın altına Işte sen oradasın Ve ruhumda senin yanında O seni izlemiş sabaha kadar Bedenim rüyalarda seni düşlemiş Sen bende atıyorsun Sol tara...

Zamanın içerisinde yol ve o yolda olmak Basılan her adım da aklını kalbinde bulmak Aşk mı, sanat mı Yoksa aşk bir sanat mı? Teke tek ve beraber Yalnız ve birlikteyken yarattığımız bir şey olarak Birlikte varolmak gibi Bir suyun içerisinde her bir molekülün birbiri üstünden Kendi varlıklarından vazgeçmeden Birlikte akıp gittiği gibi! Şimdi de sen gizli, tüm şimdilerimmiş gibi Sende zamanın tüm kipleri bir bütünmüş gibi Tıpkı bir sinema filminde zamanın hepsine sahip olmak Ya da o zamanın İzleyicisine sahip olması gibi… Ama sahiplik değil de Daha çok birlik olmak gibi Bir sinema filmi, bir zaman, bir bütün gibi Birer bütün ve hiçte parçaları değil Kendisi… Birer parça olamayız ki bütün hep özünde bütün değil mi Tümüyle olduğu gibi Aşk gibi Bu bütünlük aşk mı, sanat mı Yoksa aşk bir sanat mı Ya da aşkın sanatı mı? Bu şiir; Cihat Özkan'ın "Lucifer: Felsefenin Senfonisi" adlı kitabında bulunmaktadır.

... Kendine bir selam çakar Ve Selam çakar ve gider. Sabredemez yine de istiyorum der İstese de aslında İstemediğini bilmeden Devamı; Cihat Özkan'ın "Lucifer: Felsefenin Senfonisi" adlı kitabında bulunmaktadır.

                Özet             Hukukun gerek Türkiye gerek birçok ülkede hiyerarşik bir düzen benimsemiş olması büyük bir sorun oluşturmaktadır. Buna bir çözüm getirilmek yerine daha hiyerarşik daha kapitalist daha yoğun meta üzerinden iş gören bir hukuk karşımıza çıkmaktadır. Burada buna çözüm getirdiğini iddia eden komünist kuramcılar da kendi içerisinde komünizmin yanlış yorumlandığı iddiası ile karşı karşıyadır. O halde karşımıza çıkan asıl sorun kapitalizm içerisinde özel hukuk ve kamusal hukukun ayrımıdır. Bu ayrım sorun olduğu gibi kapitalizmin içerisinde bu tam olarak nasıldır ve komünist kuram içerisinde savunulan bağlamda nasıl ele alınmışlardır. Tüm bunları görmek adına başvuracağımız şey hukukun bu basamaklardan nasıl değiştiğidir ve karşı tutumun nasıl bir sıçrama ve bu ortaya çıkan sorunları çözmeye çalışacağı iddiasını içeriden gözlemlemeye çalışmak olacaktır.  ...

Ah be deryaya dalan özlem Sen bilirsin saniyelerimi Unutulduk diyordu Deniz Seki Unutulduysak özlem duyalım madem Özleyelim ve ağlayalım Bir hapishane dünya Bir özlem Ve derinden umutlarla akıl deryaya duyar özlem Bir de vardır unutulunca Deryaya dalan özlem Sessiz sedasız odalar Yalnız değilim yine de Bana eşlik eden özlem var Bu özlem deryaya dalan özlem Aklın hapishanesinde Özgürlüğe, özlemin açan özgür çiçeğine duyulan özlem Yine bekleyişlerde Yine sessizliklerin sesinde Susmak konuşuyor benimle Ah be deryaya dalan özlem Özgür tinimi bana geri ver LLL

Özet           Ceza nedir? Cezanın varolma sebebi adalet midir? Ya da daha genel anlamda bir soruyla adaletin sağlanması için mi bir ceza uygulaması getirilir? Cezanın hukukla ilişkisi nasıldır? Uygarlığın bu düzeyinde ceza ile hukuk arasındaki bağlantı nedir? Hukuk kendi kişisini nasıl yaratır? Her bir birey için hukukun karşısına çıkmak ve aslında daima hukukun ya da hukuksal düzenin insanın hayatında olması nasıl anlaşılmalıdır? Burada tüm bu soruların cevabını ortaya koyarken adaletin neden geçekleştirilemediğini de ortaya koymaya çalışacağım. Ceza ve adalet, adalet ve hukuk, hukuk ve ceza arasında ki istenen nesne belirsizdir. Burada ki ilişkiyi basit bir üçlemeyle verecek olursak; ceza, hukuk ve adalet ilişkisinin içerisinde adaletin toplumun aradığı ve Lacan’ın dediği ‘objet petit a’ * üzerinden toplumun sürekli istediği ama elde edemediği adaleti açıklayacağım ya da daha çok yorumlayacağım. Bunu yaparken de ‘adalet istendiği halde neden elde edil...