CİHAT ÖZKAN

  Otuz üç yaşında bir kadına göre fazlaca yaşlıyım. Elimde sigara, yıpranmış kırmızı koltuğumda son senfoniyi dinliyorum. Yamuk bir gülüşle, son günümü ucuz bir tütünle bitiriyorum. Çok geç kaldığımı kendime itiraf etmek beni utandırıyor. Öfkem bir yanıp bir sönüyor, gözlerim kararıyor, boğazım tıkanıyor... Bunun ilk ve son gözyaşım olduğunu söylemekten de utanç duyuyorum. Kusura bakmayın, insan olduğumu henüz yeni yeni idrak ettiğim bu duyguya alışık olduğum söylenemez. Onayladığım ve doğru olduğuna inandığım tüm şeylerin aslında koca bir yalan olduğunu ve büyük bir yanlışın işareti olduğunu henüz fark ediyorum. Hayat hiç adil değil. Kendi hayatıma kast ettiğimi düşünmeyin sakın! Oralarda oldukça ağzı laf yapan cebbar biriyimdir. Tuttum mu koparırım; beni rahatsız eden bir insanla yaşadığım problemlerin hepsinin üstesinden gelirim ve tüm düşmanları alt ederim. Yeter ki ben koltuğumda oturduğumda rahatımı bozan bir şey olmasın. Ben hep keyifçi olmuşumdur. Oturduğum rahat kolt

  Koca koca dağların arasından geçtim Sığamadım mı zannettin bir şehre?  Boy boy filizler yeşerttim memlekette  Hafife alma bu seheri, her zaman esmez  Acı zamanla geçer, sen istediğinde geçmez  Bir ay ışığında yolculuğa çıkmıştım oysa  Taptaze umutlarım, baharı yaşatıyordum Ne hicranlara göğüs gerdim, neler verdim  Hiç bir teselli şimdi, bu sızıyı kesmez  Acı zamanla geçer, sen istediğinde geçmez  Kaldırımlar ezer çiçekleri diye duramam Yürürüm en güzel sahilin kıyılarını ben Onlarca insan arasında, yine aklımda sen Hakir duygularım kimseyi incitmez, ezmez  Acı zamanla geçer, sen istediğinde geçmez  Ben varsam var dünya, güneş neden doğsun?  Baştan yazdım tüm kahramanlık destanlarını Daha benim sizlere anlatamadıklarım var Kimse kendi kaderini bile isteye seçmez  Acı zamanla geçer, sen istediğinde geçmez  Terazi şaşıyorsa vicdan pazarında eğer  Sevgi ağır geliyorsa o ucuz tezgahlara Hakkını istiyorsa bir garip bu dünyadan  Hakk'ı bilmeyenler sana hakkını vermez  Acı zamanla geçer,

Ağlamak istiyorum, Eski günlere, giden dünlere, Sessizce vedalaşmak istiyorum, Şimdiyle ve gelecekle. Bir duvarın dibine çökmek, Gökyüzünü izlemek istiyorum, Sonra içime gömülmek, Hüngür hüngür ağlamak istiyorum. Korkmuyorum söylemekten; Korktuğumu kaybetmekten sevdiklerimi, Annem, babam ve kardeşlerimle didişmelerimi özlüyorum, Ya bir gün orada olmazsalar, orada, Biliyorum, kalbimdeler daima,  Ama, ama ya orada olmazsalar! Yatağıma yattığımda, sessizce yolda yürürken, Sonra köpeğime sarılıyorum,  Kaybetmekten korkuyorum onu da... Sessizce ağlıyorum, gözyaşlarım içeriden akıyor, Biliyorum kısacık ömrümde, Hayallere dalabilirim, sağa sola sapabilirim, Kayıtsız bir ruh ile illüzyona dalabilirim. Ama yapamıyorum, yapamıyorum işte, Herkes gibi olamıyorum, Aklımda ölen kadınlar,   Canavarca katledilen çocuklar ve hayvanlar, İçim acıyor, içim acıyor, Yaşamı ve ölümü bir çırpıda harcayamıyorum. Ağlamak istiyorum, Gökyüzündeki yıldızları izlerken, İç dünyama dalıp, kendimi gözlerken, Sessizce