GÜVEN TAŞLARI

 


Güven, güven, güven!

Nedir bu saçma söylem?

İçinde duyduğun cesaret midir, bir vazgeçiş mi?

Amaçsız bir gülüş mü bakış mı?

Yoksa annenin sıcak bir gülümsemesi

Bir dostun dokunuşu, içten bir sarılma

Göz yaşını silmesi mi?

İnsan ilk kime koşulsuz güvenir, en yakınındakilere mi?

Kimden en kötü darbeyi yer, ne için bütün güveni yıkılır-

-darmadağın olur o koskoca güven

Kim için, ne için, neden!

İşte cevabı bilinmeyen

Boşluğu bizim doldurduğumuz iğrenç bir anlamsızlık-

-saçmalık, karşıya ulaşmayan bir söylem

Yoksa bir güzellik mi bizi var eden!

Söyle bana üstat, anlat da çözülsün bu sır.

 

Şair: Nurbanu AYTÜRK

Kaynak: Şiir Treni, Derleyen: Melis BEKTAŞ, Hestia Yayınları, Antalya: 2023.


Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

"ŞAHANE BİR ŞEY YAŞAMAK"

KÖPEK KATLİAMI BİR ÇÖZÜM MÜDÜR?